Et, etin kesimi ve etin saklanmasına dair teknikler, Türk mutfak kültüründe asırlardır önemli bir yer tutmuştur. İlk kez, 1300’lü yıllarda Kırım Türkçesi ile yazılan “Codex Comanicus” adlı kitapta yer alan “sucuk” sözcüğü pastırma ve kavurma ile birlikte Orta Asya’dan Anadolu’ya getirdiğimiz binlerce yıllık geleneğimiz, kahvaltı sofralarımızdan geleneksel yemeklerimize kadar farklı lezzetlerle damak tadımızda yer edinen lezzet…

 

Orta Asya’da edinilen bilgi birikimi, tarihi göçler ile Anadolu’ya taşınmış Afyonkarahisar, coğrafi ve sosyal yapısı sayesinde, 14 yüzyıldan itibaren önemli bir hayvancılık merkezi haline gelmiştir. 1000- 1500 rakımdaki düzlüklerde haşhaş tohumun içerdiği yüksek protein ve yağlar ile yetiştirilen hayvanlar, Afyon etinde kendine has bir lezzete dönüşmüştür. 20 Yüzyılın başında, kentin Anadolu’da önemli bir kavşak noktası haline gelmesi ile Afyon eti herkesin peşinden koştuğu ama sadece belli bir kesimin sahip olabildiği bir değer olmuştur. 2000’li yılların başında kişisel merak ile bıçak ve kıyma makinaları derleyerek başlayan koleksiyon, 2020 yılından itibaren kurumsallaşarak Afyon Sucuk Müzesinin temellerini oluşturmuştur.

 

Profesyonel olarak yürütülen çalışmalar ile Afyon Sucuk Müzesi, ihtisas konusunu Yetiştiricilik, Kasaplık ve Mutfak Kültürünü de kapsayan geniş bir perspektif ile ele almaktadır. Müzede sergilene bilgi ve belgeler 18 yüzyılda mütevazı bir Anadolu kenti olan Afyonkarahisar’ın coğrafi işaretli ürünlerde öne çıkan sanayileşme sürecine tanıklık etmektedir. Bu bağlamda Sucuk Müzesinin hikayesi hem bir kentin üretim hikayesi, hem bir mutfağın lezzet hikayesi, hem de bir mesleğin- yerel kasap dükkanlarının- ticarileşme hikayesidir.